Druga część Chanukowej historii

photo — Tercer Ojo

Historia Chanuki miała miejsce w okresie między Starym a Nowym Testamentem, kiedy Antioch IV Epifanes został władcą hellenistycznego imperium Seleucydów. Mimo, że hellenizacja regionu, w tym Judei, już wtedy zagrażała przetrwaniu judaizmu, Antioch wydawał się mieć obsesję na punkcie idei niszczenia wiary żydowskiej, a tym samym przyszłości narodu żydowskiego.

Nie tylko zabił Najwyższego Kapłana Onaniasza III, ale zgładził też 40 000 mieszkańców Jerozolimy. Wszystkie ofiary, służba w świątyni, przestrzeganie szabatu i święta zostały zakazane. Świątynia została poświęcona Zeusowi, Święte Pisma zniszczone, a Żydzi zmuszeni do udziału w pogańskich rytuałach. Próbując zniszczyć wszelkie ślady judaizmu, ostatnim atakiem i aktem profanacji, było złożenie w ofierze na świętym ołtarzu w Świątyni — świni. Rodzina Machabeuszy, wywodząca się z kapłańskiego rodu Aarona, wzbudziła powstanie przeciwko temu złemu władcy. Powstańcy odnosili cudowne zwycięstwa jedno po drugim, nad potężnymi siłami greckimi, do tej pory, aż w końcu Świątynia została oczyszczona, a służba odnowiona.

Jak pisałam w swoim artykule „Dlaczego chrześcijanie powinni świętować Chanukę”, powstanie przeciwko siłom hellenistycznym w rzeczywistości uratowało naród żydowski przed wyginięciem, ponieważ mogli całkowicie zasymilować się z pogańska kulturą, która ich otaczała. Zachowanie judaizmu i ponowne poświęcenie Świątyni pomogły przygotować grunt dla narodzenia Jezusa w tradycyjnej ortodoksyjnej rodzinie żydowskiej w Judei. Nic dziwnego, że Jeszua wszedł do Świątyni podczas święta Chanuka — święta Odnowienia (o czym jest mowa w 10 rozdziale Jana).

Koniec Antiocha i jego imperium

Ale w tej historii jest coś więcej. Odnowienie Świątyni odbyło się 25 dnia Kislew (14 grudnia) 164 pne. W ciągu kilku tygodni, jeśli nie dni, zły Antioch IV Epifanes nagle zmarł. Grecki historyk Polibiusz pisał, że Antioch przebywał na wyprawie wojennej we wschodniej części imperium, by ograbić inną świątynię. I wtedy właśnie nieoczekiwanie zmarł na nagłą chorobę , co było „pewną manifestacją boskiego niezadowolenia”.

Polibiusz sugeruje, że imperatora dosięgnął sąd Boży, co jest bardzo prawdopodobne. Czy zrozumiał, że to był Bóg narodu żydowskiego, nie wiemy. Niekanoniczna druga księga Machabejska stwierdza, że rozumiał. Ale jego nagła śmierć jest tylko jednym z przykładów wielu śmierci tych, którzy zbuntowali się przeciw narodowi żydowskiemu. Po śmierci cesarza królestwo Seleucydów zaczęło słabnąć i doszło do nieodwracalnego upadku.

photo — RonAlmog

Izraelski test

Biblia wyraźnie mówi, że Bóg osądzi narody za ich stosunek do narodu żydowskiego. Zarówno Stary, jak i Nowy Testament uczą o tym i ta zasada powtarza się ciągle na przestrzeni całej historii.

Najbardziej oczywistym wyjaśnieniem tego jest fakt, że naród żydowski jest bardzo szczególny dla Boga. On nie tylko wybrał Izrael, ale stworzył go poprzez Sarę, która urodziła syna w późnym wieku, kiedy już nie była do tego naturalnie zdolna. Bóg bardzo poważnie traktuje odniesienie innych do Izraela.

Co więcej, Najwyższy używa Izraela do testowania serc narodów, ujawniając w ten sposób ich dobroć, która prowadzi do błogosławieństwa lub złe intencji, które prowadzą do potępienia. Niektórzy porównują Izrael do papieru lakmusowego, który po zanurzeniu w wodzie wykazuje odczyn — kwaśny lub alkaliczny. Izrael ujawnia, co naprawdę jest w sercu ludzi.

George Gilder, inwestor kapitału w transakcje podwyższonego ryzyka, sugeruje w swojej książce „Izraelski test”, że Izrael stanowi moralne i etyczne wyzwanie dla świata, więc jest swoistą „ekstremalną linią uskoku”. Istotą tego „Izraelskiego testu” jest wiedza, że Izrael przyczynia się do rozwoju społeczeństwa światowego poprzez swoje osiągnięcia naukowe, technologiczne i finansowe bardziej niż jakikolwiek inny kraj na świecie, z wyjątkiem Stanów Zjednoczonych. George G. przewiduje, że w ciągu następnych dwóch dekad, izraelska gospodarka stanie się dominująca na Bliskim Wschodzie i będzie jedną z najbardziej produktywnych na świecie.

A oto test, który Izrael proponuje światu: Jaki jest twój stosunek do ludzi, którzy wyprzedzają cię w tworzeniu dobrobytu i innych osiągnięciach ? Czy dążysz do ich doskonałości, czy jesteś wściekły? Czy podziwiasz i świętujesz te niezwykłe osiągnięcia, czy też obalasz je i próbujesz je zniszczyć?

Bóg używa Izraela do testowania ludzkich serc, a przyszłość narodów będzie determinowana przez ich reakcję. Czy to możliwe, że ten test działa również w kościele?

W 11. rozdziale Listu do Rzymian Apostoł Paweł zwraca uwagę Kościoła Rzymu na naród żydowski. Ostrzega wierzących, aby sprawdzali, czy z pokorą i szacunkiem odnoszą się do narodu żydowskiego. Ostrzega ich nawet przed możliwym Bożym sądem, jeśli ich postawa będzie nieprawidłowa. Kościół, który szanuje swoje żydowskie korzenie, otrzymuje wielką siłę i wsparcie — podobnie jak dzikie gałęzie wszczepione w drzewo oliwne. Lekceważenie tego żydowskiego korzenia, który jest fundamentem wiary Kościoła, przynosi duchowy upadek, a nawet śmierć.

Antioch IV Epifanes nie poradził sobie z izraelskim testem, a jego królestwo już dawno zniknęło. Również inne, indywidualne osoby i całe narody, na przestrzeni historii nie radzą sobie z testem i doświadczają upadku i zanikania. Modlę się, aby nasz naród i nasze kościoły przeszły test izraelski, ukazując dobre serca i otrzymały wiele błogosławieństw obiecanych przez Boga.