Purim jest uznanym świętem przez żydowskie społeczności na całym świecie, a jego obchodom towarzyszą różne imprezy, spotkania i biesiady. Dzisiaj Estera i jej kuzyn Mordochaj są prawdziwymi bohaterami, ale kiedyś, podobnie jak często my, przeżywali czas niepowodzenia.
Dlaczego identyfikować się z Żydami?
Według Biblii, Estera została królową Persji, ale wielokrotnie ukrywała swoją żydowską tożsamość. „Estera nie ujawniła wszakże swojej narodowości i swojego pochodzenia, gdyż Mordochaj zakazał jej to uczynić.” (Estery 2:10,20). Można przypuszczać, że Estera kłamała skrywając swoje żydowskie pochodzenie, po prostu dlatego, aby nie ujawniać prawdy, w czasie przebywania w pałacu babilońskim. Ale w oczach Boga, niemówienie prawdy to jawny grzech (Kapłańska 5:1)
Dlaczego Mordochaj powiedział Esterze, żeby nie ujawniała swojej żydowskiej tożsamości? Biblia mówi, że Bóg powołał swój lud do powrotu z niewoli babilońskiej do ojczyzny – do Ziemi Izraela. Ci, którzy odpowiedzieli na wezwanie Boga, opuścił Babilon. Jednak ci, którzy pozostali w Babilonie, nie identyfikowali się z Bożym powołaniem, a zatem nie przyznawali się do Bożego narodu.
Te same zasady są nadal aktualne dla nas i dziś. Jeśli nie identyfikujecie się z powołaniem Bożym, to nie identyfikujecie się z Bożym narodem. W czasach Estery, jeśli Babilończyk dowiedział się, że w sąsiedztwie mieszkają Żydzi, to mógł powiedzieć tak: „Ale ja myślałem, że ty — Żyd, zostałeś wezwany przez Boga do powrotu do Izraela? Dlaczego ciągle tu jesteś?”. Brak wiary tych Żydów, a w rezultacie ich wstyd, zostałyby odkryte.
Słuchając Jego wezwania
Identyfikowanie się z Bożym powołaniem jest zawsze potwierdzone faktem, że dana osoba utożsamia się z ludem Bożym. Zwróćcie uwagę na życie Mojżesza:
„Przez wiarę Mojżesz, kiedy dorósł, nie zgodził się, by go zwano synem córki faraona, I wolał raczej znosić uciski wespół z ludem Bożym, aniżeli zażywać przemijającej rozkoszy grzechu, Uznawszy hańbę Chrystusową za większe bogactwo niż skarby Egiptu; skierował bowiem oczy na zapłatę.” (Hebrajczyków 11:24-26).
Rut, mimo że nie była Żydówką, utożsamiała się z narodem żydowskim wtedy, kiedy utożsamiła się z ich Bogiem.
„Lecz Rut odpowiedziała: Nie nalegaj na mnie, abym cię opuściła i odeszła od ciebie; albowiem dokąd ty pójdziesz i ja pójdę; gdzie ty zamieszkasz i ja zamieszkam; lud twój — lud mój, a Bóg twój — Bóg mój.” (Rut 1:16)
Paweł, choć został wezwany do pogan, żył jak Żyd, i utożsamiał się z żydowskim narodem podczas całej swojej służby, ponieważ utożsamiał się z prawdziwymi Bożymi obietnicami i niezmiennymi zamiarami dla Izraela (Dzieje Ap. 21:39; Rzymian 11:1-2).
Nie było to jedynie osobistym dążeniem Pawła. Pod jego wpływem także inni żydowscy wierzący postępowali podobnie:
„Dotarł też do Derbe i do Listry. A był tam pewien uczeń, imieniem Tymoteusz, syn Żydówki, która była wierząca, i ojca Greka. Bracia z Listry i Ikonium wystawili mu dobre świadectwo. Paweł chciał, aby ten udał się z nim w drogę, toteż wziąwszy go, obrzezał ze względu na Żydów, którzy mieszkali w owych okolicach; wszyscy bowiem wiedzieli, że jego ojciec był Grekiem.” (Dzieje Ap.16:1-3).
Daniel czy Józef, Mojżesz, Rut, Paweł, Tymoteusz czy my, - wyzwanie wiary zawsze jest takie samo: czy wierzymy, że Bóg będzie wierny Swoim obietnicom? Czy będziemy się utożsamiać z Nim i Jego narodem?
Odmowa Estery, aby identyfikować się z Bożym narodem i Jego celami, świadczyła o problemie całego ludu, pozostałego w Babilonie. Ponieważ Bóg troszczył się o Swój naród, dał im zetknąć się z problemem, pozwalając antysemicie o imieniu Haman zająć wysokie stanowisko. Ta sytuacja zmusiła ich do innego spojrzenia na utożsamienie się z Bożym ludem.
Wiemy z Pisma, że wierzący spośród pogan są powołani, aby być solidarnymi z narodem żydowskim, występując przeciwko antysemityzmowi (Psalm 83), aktywnie dzieląc się Dobrą Nowiną ze swoimi żydowskimi przyjaciółmi (Rzymian 11:11), modląc się o pokój dla Jerozolimy (Psalm 122:6) i utożsamiając się z żydowskimi wierzącymi w Jeszua. (Rut 1:16).
Ponadto, dla żydowskich wierzących konieczne jest identyfikowanie siebie i swoich dzieci jako Żydów. Jest to jednym z powodów istnienia wspólnot mesjańskich : pomagać żydowskim wierzącym wzrastać duchowo i potężnie ogłaszać „Am Israel Haj Be' Ieshua haMashiah” – „Lud Izraela żyje w Jeszui Mesjaszu!"
Identyfikacja Mesjasza
Ben Elohim (Syn Boży) przyszedł w ciele, utożsamiając się z nami wszystkimi (Filipian 2:5-8). Mimo to, On przyszedł jako pokorny żydowski cieśla. Mógł przyjść jako Pers, Grek czy Rzymianin, ale On wybrał zidentyfikować się jako Żyd. Mesjasz utożsamił się z nami, aby nas zbawić:
„Przyszedł do swoich, a swoi Go nie przyjęli… Gdyż powiadam, że Chrystus stał się sługą obrzezanych ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić obietnice dane ojcom…. On nie wstydzi się nazywać ich braćmi” (Jana 1:11; Rzymian 15:8; Hebrajczyków 2:11)
Kto utożsami się z Nim, ten jest zwabiony w Nim.
Jeżeli my wstydzimy się utożsamiać z narodem żydowskim, to czy nie odrzucamy planów Boga w Mesjaszu? Paweł oświadczył o swojej żydowskiej tożsamości w liście do Rzymian, nie po to żeby szczycić się ciałem, ale po to, żeby szczycić się wiernością Boga, który nie zostawił Izraela!
Poprzez obrót wydarzeń i łaskę Boga, Estera pokutowała (Estery 4:16) i w rezultacie stała się bohaterką tej historii. My również możemy pokutować za jakąkolwiek niemożność utożsamienia siebie z Bogiem i z Bożym narodem. Podobnie jak Estera, możemy odegrać znaczącą rolę w Bożej pracy na tej Ziemi. Czy nie przyszedł czas dla wierzących w Jeszua z Żydów i z pogan, aby utożsamili się z Bożym narodem, Bożymi celami i Jego obietnicami?
Autor: Sam Nadler / charismanews.com
Źródło: ieshua.org
Polska – Anna Skliarenko
Праздник Пурим: отождествляем ли мы себя с еврейским народом?
Последнее: 26.07. Спасибо!
