Dar Szabatu

Телеграм канал @ieshua.org

Czy nie zatarło nam się znaczenie Szabatu? Najwyższy oddzielił i uświęcił siódmy dzień, a także nieustannie przypomina nam poprzez całe Pismo Święte o tym, żebyśmy przestrzegali Szabatu. Ale dlaczego to jest takie ważne? I co powinno oznaczać dla chrześcijan? Czyżbyśmy coś przeoczyli?

Jest jedna urocza żydowska piosenka dla dzieci, napisana przez słynnego izraelskiego kompozytora, która mówi o żydowskiej miłości do Szabatu.

„Kto kocha Szabat? Mama i tata.
Kto kocha Szabat? Babcia i dziadek.
Kto kocha Szabat? Ja i ty i ty…
Chyba cały świat!
Dlaczego Szabat nie jest codziennie?
Codziennie Szabat?
Niedziela, poniedziałek i wtorek. Wydaje się, że trwa to cały rok.
Środa daje prezent czwartkowi.
Dni ciągną się tak powoli od niedzieli do czwartku.
A jutro, jutro Szabat, ponieważ już przychodzi piątek!”

Kiedy przeprowadziłem się do Izraela, byłem pod ogromnym wrażeniem rytmu żydowskiego tygodnia i radości z Szabatu, prawdziwie wypełnionego odpoczynkiem. Nie odczuwa się żadnego poczucia winy, ciesząc się pełnym i rozkosznym uspokojeniem, ponieważ i tak praktycznie niczego nie można zrobić. Tak czy owak – od piątkowego popołudnia do sobotniego wieczoru – żydowskiego dnia Szabatu nie funkcjonuje transport , sklepy są zamknięte. Tylko cisza i spokój. Po pracowitym tygodniu przesyconym obowiązkami i nieskończoną listą spraw, mogłem zrozumieć, dlaczego tam tak kochają tą wymuszoną przerwę i odpoczynek na koniec tygodnia.

Czy twój zwierzak wie, jaki jest dziś dzień?

Rabin uczył mnie, że koncepcja siedmiodniowego tygodnia jest jednym z najsilniejszych argumentów prawdziwości Biblii. Skąd się to wzięło, jeśli nie od Boga? Jest w tym sens, ponieważ instynktownie wiemy o corocznym cyklu – pory roku przychodzą i odchodzą – czyli mija rok. Liście pojawiają się i więdną, jest czas siewu i czas zbiorów urodzaju. Nawet zwierzęta wiedzą, kiedy nadchodzi zima i zapadają w sen, czy też migrują. Podobnie jest i z miesiącami – księżyc powiększa się i maleje, nadchodzą przypływy i odpływy, podobnie nasz organizm odpowiednio reaguje. Nawet psy wyją przy pełni księżyca – natura wie, że minął miesiąc. Dzień i noc również są dokładnie określone przez bieg przyrody – słońce wschodzi i zachodzi... ranek, dzień i noc. Ptaki, kwiaty i całe stworzenie reagują w naturalny sposób. A co z tygodniem? Czy twój pies wie, kiedy będzie środa albo czwartek? Czy to możliwe? Jak stworzenia, inne niż ludzie, mogą wiedzieć jaki jest dzisiaj dzień tygodnia?
My to wiemy, ponieważ Bóg nam powiedział. To jedyny powód. I dlatego jesteśmy na uprzywilejowanej pozycji w porównaniu ze wszystkimi stworzeniami – wiemy o Szabacie. To jest jak sekret między przyjaciółmi — między Bogiem a ludzkością. W Księdze Wyjścia 31:13 Bóg mówi do Mojżesza:

„Powiedz synom izraelskim: Zaiste, przestrzegać będziecie szabatów moich, gdyż to jest znakiem między mną a wami po wszystkie pokolenia wasze, abyście wiedzieli, żem Ja Pan, który was poświęcam.”

Przede wszystkim powiedziano, że to znak między Bogiem a nami, we wszystkich pokoleniach. Bóg liczył na to, że będziemy się tego trzymać.

Szabat – część historii stworzenia

Na długo przed Mojżeszem i sformowaniem narodu żydowskiego, na początku czasów, jako część historii stworzenia Bóg wyodrębnił siedmiodniowy tydzień i oddzielił Szabat, jako dzień święty.

„Tak zostały ukończone niebo i ziemia oraz cały ich zastęp. I ukończył Bóg w siódmym dniu dzieło swoje, które uczynił, i odpoczął dnia siódmego od wszelkiego dzieła, które uczynił. I pobłogosławił Bóg dzień siódmy, i poświęcił go, bo w nim odpoczął od wszelkiego dzieła swego, którego Bóg dokonał w stworzeniu.”

Bóg pobłogosławił siódmy dzień i uświęcił go, ponieważ w tym dniu odpoczywał On od wszystkich swoich dzieł, którymi był zajęty tworząc i budując świat.

Znajdziesz te trzy wiersze na początku drugiego rozdziału Księgi Rodzaju, ale w rzeczywistości powinny być one umieszczone na końcu pierwszego rozdziału, zgodnie z tradycją żydowską (rozdziały i numery wierszy zostały uzupełnione znacznie później). Szabat był częścią historii stworzenia. Najpierw Bóg wykreował wszechświat, następnie ustanowił Szabat i odpoczywał, dając nam przykład, za którym powinniśmy podążać. Bóg wie, że potrzebujemy czasu, aby po prostu „być” i mieć możliwość odpoczywania z Nim. Nic nie robić, po prostu cieszyć się życiem, stworzeniem i naszą relacją z Nim. Kiedy mówi się, że siódmego dnia Bóg „odpoczął” to oczywiście nie oznacza to, że się zmęczył. Jak piłka przechodzi w stan bezruchu, kiedy zostanie rzucona, tak i to oznacza, że Bóg się zatrzymał. Wszedł w stan pokoju. Pan chce, abyśmy robili to samo co tydzień — przez cały dzień. Jak powiedział Jeszua, Bóg nie stworzył człowieka dla Szabatu, ale ustanowił Szabat dla nas! Potrzebujemy tego i On wie o tym lepiej, niż nam się wydaje.

Odpoczynek Szabatu – to przykazanie

W Torze (w pierwszych pięciu księgach Biblii) pojawia się dziesięć przykazań nie raz, a dwukrotnie. Miejsce, w którym pojawiają się po raz pierwszy, jest bardziej znane. Znajdziesz je w Księdze Wyjścia w 20 rozdziale 1-17. Drugie zaś miejsce znajduje się w Księdze Powtórzonego Prawa 5:6-21. Dwie listy przykazań są niemal identyczne, ale w Księdze Wyjścia Bóg mówi, że musimy pamiętać o Szabacie i go święcić, poprzez przykład, który On sam dał w historii stworzenia – pracując sześć dni i odpoczywając siódmego.

W Księdze Powtórzonego Prawa powiedziano nam, aby przestrzegać i zachowywać Szabat, tym razem z tego powodu, że Izraelici zostali uwolnieni z niewoli. Oba te powody są bardzo ważne. Po pierwsze powinniśmy być podobni do Naszego Boga Ojca i odpoczywać z Nim. Po drugie nie jesteśmy już niewolnikami –mamy wolność do cieszenia się odpoczynkiem! Mówią, że właśnie dlatego na żydowskiej kolacji w Szabat zawsze zapala się dwie świecie – aby przestrzegać i pamiętać o tych dwóch wersjach przykazań. Żeby zachowywać i święcić Szabat.

Ponieważ zbliżamy się do końca tygodnia, niezależnie czy wolisz odpoczywać w sobotę czy w niedzielę, niech czas twojego odpoczynku z Bogiem będzie nade wszystko pobłogosławiony. Niech to odbije się na twoim tygodniu w pracy, na twoim życiu, na twojej wędrówce z naszym Stwórcą i na tym, jak będziesz spędzał Szabat. Dar, który On stworzył dla ludzkości – szczególny znak między nami, a Bogiem. Dar odpoczynku razem z Nim.