Izrael – dowód tego, że Bóg będzie wierny w stosunku do Was!

Телеграм канал @ieshua.org

Przez jakiś czas modliłem się o kilka bardzo ważnych rzeczy, nie widząc oczekiwanego rezultatu. Ostatnio rozmawiałem o tym z Bogiem. Wiem, że to, o co się modlę, jest Jego wolą, ale byłem trochę zdezorientowany. Pan przypomniał mi, że przykład Izraela jest najlepszym dowodem tego, że Bóg jest wierny, ale nie zawsze zgodnie z naszym scenariuszem.

Pomyślcie o tym. Bóg dał Izraelowi zadziwiające obietnice odbudowania, odnowienia i odkupienia, ale zanim to ujrzeliśmy, wszystko się pogorszyło, i to bardzo poważnie pogorszyło!

W 70 r. n.e. Jerozolima została zniszczona. Józef Flawiusz opowiada nam o brutalności rzymskich żołnierzy, z jaką rujnowali miasto. Ze Świątyni nie pozostał kamień na kamieniu, jak przepowiadał Jeszua. Około miliona Żydów zostało zabitych.

Kolejne powstanie w 130 r. n.e. doprowadziło do wypędzenia Żydów z ich ziemi. Klęska narodu żydowskiego była tak ogromna, że teologia zastąpienia wydawała się całkowicie potwierdzona. „Na pewno Bóg jest przeciwko tym nędznym Żydom.”

Przez kolejne 1800 lat Żydzi tułali się po świecie, będąc najbardziej prześladowanym narodem ze wszystkich kiedykolwiek istniejących, a kulminacją tego był Holokaust.

Zanim będę kontynuować, pozwólcie, że was zapytam: czy jest wśród was ktoś, kto przeżył coś takiego, czego doświadczył naród żydowski? Myślę, że odpowiedź brzmi nie.

Jednak Bóg był wierny. Po tych wszystkich latach, po tym jak naród żydowski stał się niemalże wspomnieniem w historii świata, po 52 próbach ludobójstwa ... Bóg spełnił swoją obietnicę. Pan powiedział:

„Kto słyszał o czymś takim? Kto widział coś takiego? Czy ziemia może być zrodzona w jednym dniu, czy naród może się urodzić za jednym razem? A jednak Syjon, zaledwie poczuł bóle, od razu porodził swoje dzieci.” (Iz. 66:8)
„I zabiorę was spośród narodów, i zgromadzę was ze wszystkich ziem; i sprowadzę was do waszej ziemi” (Ez.36:24)
„Oto sprowadzę ich z ziemi północnej i zgromadzę ich z krańców ziemi. Są wśród nich ślepi i chromi, brzemienne i rodzące razem, powrócą tu w wielkiej gromadzie.” (Jer. 31:8)
„Słuchajcie słowa Pana, narody, i zwiastujcie na wyspach dalekich, i mówcie: Ten, który rozproszył Izraela, zgromadzi go i strzec go będzie jak pasterz swojej trzody.” (Jer. 31:10)

Bóg przypomniał Sobie swoją obietnicę. Izrael stał się państwem w piątek 14 maja 1948 r., o godzinie 16:00, tuż przed Szabatem.

Jeśli Bóg mógł pamiętać o Swojej obietnicy przez ponad 2500 lat, a następnie wypełnić ją w najtrudniejszym momencie żydowskiej historii, to pozostanie On wierny również wam. Bóg był wierny Izraelowi nie ze względu na posłuszeństwo narodu. W rzeczywistości, właśnie pomimo naszego nieposłuszeństwa, wypełnił Swoje słowo.

Druga część fragmentu z Ezechiela mówi o tym, że po fizycznym odbudowaniu, naród żydowski zostanie zbawiony.

„I pokropię was czystą wodą, i będziecie czyści od wszystkich waszych nieczystości i od wszystkich waszych bałwanów oczyszczę was. I dam wam serce nowe, i ducha nowego dam do waszego wnętrza, i usunę z waszego ciała serce kamienne, a dam wam serce mięsiste. Mojego ducha dam do waszego wnętrza i uczynię, że będziecie postępować według moich przykazań, moich praw będziecie przestrzegać i wykonywać je” (Ez.36:25-27)

W trakcie swojego życia obserwuję przywracanie i odbudowę żydowskiej części w Ciele Mesjasza. Ja sam jestem tego dowodem. Tego dokonał Bóg. Jeśli On to uczynił — odpowie również na wasze modlitwy. Wszystko, o cokolwiek poprosimy Ojca w imieniu Syna, wypełni się. Oczywiście musimy prosić zgodnie z Jego wolą. Potem przychodzi oczekiwanie, zwątpienia, modlitwy i bitwa.

Księga Daniela uczy nas, że Bóg posłał anioła w tej chwili, kiedy Daniel się modlił. Ale anioł spotkał się z oporem. Post i modlitwa Daniela doprowadziły anioła do przełomu:

„Wtedy rzekł do mnie: Nie bój się, Danielu, gdyż od pierwszego dnia, gdy postanowiłeś zrozumieć i ukorzyć się przed swoim Bogiem, słowa twoje zostały wysłuchane, a ja przyszedłem z powodu twoich słów! Lecz książę anielski królestwa perskiego sprzeciwiał mi się przez dwadzieścia jeden dni, lecz oto Michał, jeden z pierwszych książąt anielskich, przyszedł mi na pomoc, dlatego ja zostawiłem go tam przy księciu anielskim królestwa perskiego, i przyszedłem, aby ci objawić, co ma przyjść na twój lud w dniach ostatecznych, bo widzenie znów dotyczy dni przyszłych.” (Dan.10:12-14)

Biblijne oczekiwanie – to aktywne oczekiwanie. Dalsze poszukiwanie, pukanie, pytanie się. Nie poddawajcie się!