Mesjańscy Żydzi drugiego wieku

Mesjańscy Żydzi drugiego wieku

Często słyszę dwa nieporozumienia i zarzuty, związane z mesjańskim judaizmem:

  1. Mesjański judaizm jest nowym zjawiskiem, którego zadaniem jest uczynić chrześcijaństwo bardziej do przyjęcia przez Żydów.
  2. Mesjański judaizm ponownie wznosi bariery (Ef.2:14), rozdzielając żydowskich i nieżydowskich wierzących.

O dziwo, te problemy wystąpiły już w połowie II wieku (na potwierdzenie tego, że mesjański judaizm nie jest zjawiskiem współczesnym).

Justyn Filozof (męczennik)

Chcę zwrócić uwagę na Justyna Filozofa Męczennika, jako na najbardziej nieoczekiwanego sojusznika tej batalii. Był jednym z pierwszych zwolenników teologii zastąpienia, a nawet pisał:

„Prawdziwym duchowym Izraelem i potomkami Judy, Jakuba, Izaaka i Abrahama jesteśmy my, którzy zostaliśmy doprowadzeni do Boga przez Chrystusa ukrzyżowanego. Zatem my, którzy zostaliśmy wydobyci z wnętrzności Chrystusa, jesteśmy prawdziwym narodem Izraela. "

Na przykładzie „Dialogu z Żydem Tryfonem” Justyna Filozofa widać, że już w połowie II wieku, 150 lat po narodzeniu Mesjasza, kwestia i pytanie czy Żydzi, którzy uwierzyli w Jeszua, mogą zachowywać swoją tożsamość podobnie jak Żydzi ortodoksyjni, było tłumione. Zrozumcie, że wielu uważa Justyna za wiodącego teologa II wieku, dlatego fakt, że zajmował się tym problemem, świadczy, że z tą kwestią zetknięto się już w II wieku.

Ironią jest to, że około 100 lat wcześniej, uczniowie mieli do czynienia z dokładnie odwrotnym pytaniem. Czy poganie powinni dokonać konwersji na judaizm i obrzezywać się, żeby zaliczać się do wierzących? Odpowiedź Nieba (Dz.15) – brzmiała „nie”. Ale nigdy nie przyszłoby im do głowy, że Żydzi, którzy przychodzili poznać żydowskiego Mesjasza, nie będą mogli przestrzegać Tory – nie jako środka zbawienia, ale dla zachowania swojego niepowtarzalnego powołania. (Rz.11:29) W 21 -m rozdziale Dziejów Apostolskich, kilka lat po decyzji Soboru Jerozolimskiego, widzimy w Jerozolimie dziesiątki tysięcy żydowskich wierzących , którzy „gorliwie trzymali się Zakonu”.(Dz.21:20).

Przenieśmy się 100 lat później. Wspólnota wierzących Żydów (bardziej znanych jako Nazarejczyków), nie tylko nie zajmuje już wysokiej pozycji nauczycielskiej wśród wierzących, ale jest także odrzucona przez własnych krewnych według ciała (z powodu odrzucenia przez nich fałszywego Mesjasza i buntownika, Bar Kochby). Poza tym, wierzący Żydzi byli unikani przez wiele Kościołów za to, że kontynuowali być Żydami. Jest również prawdopodobne, że wielu wierzących nie-Żydów oskarżyło wierzących Żydów, o rzekome wznoszenie bariery między nimi.

Mit o przegrodzie

Przegroda, o której mówi Paweł jako o zniszczonej, — to nie Tora czy Pisma Hebrajskie, ale realna ściana istniejąca w Świątyni. Nie-Żydzi nie mogli przekraczać tej linii. Została zniszczona przez krew Jeszua, która nie ma względu na kolor skóry, rasę czy płeć. Każdy człowiek może otrzymać przebaczenie, niezależnie od swoich danych osobowych. Jak powiedział Szymon Piotr zwracając się do Korneliusza i jego przyjaciół:

„Piotr zaś otworzył usta i rzekł: Teraz pojmuję naprawdę, że Bóg nie ma względu na osobę, Lecz w każdym narodzie miły mu jest ten, kto się go boi i sprawiedliwie postępuje.” (Dz. 10:34-35)

Przegroda nie miała żadnego odniesienia do narodu żydowskiego, który kontynuował przestrzeganie Prawa Mojżeszowego (będącego w rzeczywistości Prawem Bożym danym Mojżeszowi). Ta przegroda oddzielała nie – Żydów od pełnego uczestnictwa. I ta ściana została zburzona, żeby wszczepić narody do Oliwnego drzewa zbawienia, a nie żeby zniszczyć żydowską tożsamość. Zmuszanie pogan do przyjęcia judaizmu, byłoby podobne do ponownego wznoszenia tej ściany, ale Paweł, który napisał Efezjan 2:15, był przestrzegającym Tory Żydem. I w końcu słyszałem, jak ludzie mówili, że Żydzi mesjańscy – to forma odrzucenia nie-Żydów.

Rozumiem, że wnikam w szczegóły, ale pozwólcie, że podzielę się z wami jeszcze jedną obserwacją, zanim wrócimy do słów Justyna. Kościół katolicki, na pytanie: czy Żydzi mogą pozostać Żydami po uwierzeniu ( w żydowskiego Mesjasza) – odpowiadał przemocą. Podczas inkwizycji „nawróconym” (przymusowo pod groźbą wydalenia z kraju) Żydom było zakazane, pod groźbą tortur i śmierci nadal „pozostawać Żydami” i przejawiać to w jakiejkolwiek formie. Wysyłano nawet szpiegów, żeby kontrolowali realizację tych przepisów.

Wnioski z II wieku

Justyn Filozof, jednak nie zgadza się z ich kolejnymi wnioskami. W swoim „Dialogu z Żydem Tryfonem”, spiera się z wymyślonym Tryfonem o to, czy Jezus jest obiecanym przez proroków Mesjaszem. Tryfon pyta:

„Ale jeśli niektórzy (żydowscy wierzący), nawet dziś, chcą żyć wypełniając prawo Mojżesza i wierzą w Jezusa ukrzyżowanego, uznając go za Bożego Chrystusa, i że to On będzie sędzią nad wszystkimi, i że Jego Królestwo jest wieczne, czy tacy też mogą być zbawieni?..

Jeśli ktoś….po uznaniu tego człowieka (obiecanego przez proroków żydowskiego Mesjasza), uwierzy w Niego i stanie się Mu posłuszny, pragnąc mimo to przestrzegać tych przepisów (danych poprzez Mojżesza), czy taki człowiek będzie zbawiony?”

Justyn odpowiada:

„Moim zdaniem, Tryfon, taki człowiek będzie zbawiony, jeśli nie będzie starać się różnymi sposobami przekonywać innych – mam na myśli …pogan…, żeby ci podążali za takimi samymi rzeczami jak on sam, mówiąc im, że nie zostaną zbawieni dopóki nie będą postępować podobnie jak on.”

To nurt żydowskiej mesjańskiej teologii! Żydzi są powołani (ale nie jest to wymóg) pozostawać i identyfikować się jako Żydzi, ale w żadnym wypadku nie uważamy za słuszne, żeby nieżydowscy wierzący przestrzegali liturgicznych aspektów ( na przykład obrzezania, sobotniego szabatu, świąt, przepisów żywieniowych) w celu uzyskania zbawienia. Dziwi mnie fakt, że jeden z pierwszych zwolenników destrukcyjnej, morderczej teologii, jaka kiedykolwiek istniała – teologii zastąpienia, był również zwolennikiem mesjańskiego judaizmu! Albo przynajmniej nie był przeciwko niemu.

Wobec tego, jeśli człowiek, który wierzy, że Kościół zastąpił Izrael i Izrael już teraz nie jest powołany i wybrany, jednocześnie nie ma nic przeciw żydowskim wierzącym, kontynuującym życie w swoim „żydostwie”, to dlaczego ludzie się dzisiaj o to potykają?

Podsumowując

Ostatnią rzeczą, jakiej możemy się nauczyć z tego wszystkiego jest to, że 150 lat po narodzeniu Jeszua w Imperium Rzymskim pozostawali Żydzi, którzy kochali Jeszua i nadal honorowali Torę.

Autor – Ron Kantor / messiahsmandate.org
Źródło — ieshua.org
Polska — Anna Skliarenko

Мессианские евреи во втором веке

Пожертвовать

Последнее: 26.07. Спасибо!