Parsza Bo: Co sprawia, że baranek paschalny jest koszerny?

בֹּא (Bo / Idź!)

Wyjścia 10:1-13:16

Co sprawia, że baranek paschalny jest koszerny? W tym tygodniu fragment Tory opisuje ostatnią plagę, która zmusiła Egipcjan do „wypuszczenia mojego narodu”. Jej głównym tematem jest opis pierwszej Paschy i szczegółowe instrukcje Boże, dotyczących baranka paschalnego, który tej nocy miał być złożony w ofierze i spożyty.

Dwunasty rozdział Księgi Wyjścia kończy się słowami:

„Wszyscy synowie Izraela uczynili tak, jak Pan nakazał Mojżeszowi i Aaronowi; tak uczynili, Tego właśnie dnia wyprowadził Pan synów izraelskich z ziemi egipskiej, zastęp za zastępem.” (Wyj. 12:50-51)

W tych wersetach uważne przestrzeganie Bożych instrukcji dotyczących Paschy jest bezpośrednio związane z Bożym aktem odkupienia – wyjściem z Egiptu! Co sprawiło, że paschalna ofiara Izraela była koszerna, i mogła ocalić Izraelitów od anioła śmierci, i uwolnić z egipskiej niewoli, aby mogli służyć żywemu Bogu?

Przede wszystkim, jagnię miało być nieskazitelne. Z wielką starannością przestrzegano zasad, zapewniających, że baranek pozostanie doskonały do czasu złożenia na ofiarę. Bóg powiedział:

„Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela, mówiąc: Dziesiątego dnia tego miesiąca weźmie sobie każdy baranka dla rodziny, baranka dla domu.... Ma to być baranek bez skazy, samiec jednoroczny. Może to być baranek lub koziołek. Będziecie go przechowywać do czternastego dnia tego miesiąca; i zabije go całe zgromadzenie zboru izraelskiego o zmierzchu.” (Wyj 12:3;5-6).

Następnie krwią baranka należało pomazać ościeżnice i nadproża drzwi, a rodzina musiała zjeść upieczonego baranka z gorzkimi ziołami i przaśnikami (Wyj.12: 7-8), bardzo ostrożnie, aby nie złamać żadnej z jego kości (Wyj.12:46). Każdy członek rodziny musiał pozostać w domu przez całą noc (Wyj. 12:22) pod ochroną krwi paschalnego baranka. Mojżesz tak wyjaśnił to Boże instrukcje:

„Gdyż Pan przechodzić będzie, aby uderzyć Egipcjan. A gdy ujrzy krew na nadprożu i na obu odrzwiach, ominie Pan te drzwi i nie pozwoli niszczycielowi wejść do domów waszych, aby zadać cios.” (Wyj. 12:23)

Ewangelia Jana od początku do końca przedstawia Mesjasza Jeszua jako Bożego Baranka Paschalnego. Rozpoczyna się od świadectwa Jana Chrzciciela, który wskazał na Jeszua i powiedział:

„Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata!” (Jan 1:29)

Ofiarna śmierć tego Paschalnego Baranka nastąpiła w Jerozolimie podczas ostatniej Paschy Jeszua.

Jan mówi nam, że sześć dni przed Pesach, Jeszua przybył do Betanii, na przedmieścia Jerozolimy (Jan 12:1). Następnego dnia – 10 go Nisan, Jeszua wszedł triumfalnie do Jerozolimy i pojawił się przed Świątynią, — domem Bożym, jako nieskazitelny Boży Baranek. Tam, w następnych dniach, Jeszua był wielokrotnie sprawdzany przez przywódców religijnych i uznany za „nieskazitelnego”.

Jan podkreśla, że Jeszua został sprawdzony i ukrzyżowany w przeddzień Pesach, czyli 14 dnia miesiąca Nisan (Jan 19:14). Tego wieczoru, począwszy od godziny około 15 po południu, kapłani byli w Świątyni zajęci składaniem w ofierze baranków dla tych, którzy świętowali to święto wieczorem. W chwili, gdy kapłani rozpoczęli swoje dzieło, Jeszua, — Paschalny Baranek Boży, wymówił ostatnim tchem: „Wykonało się!” (Jan 19:30).

Gdy zbliżała się noc paschalna, przywódcy żydowscy starali się przyspieszyć śmierć ukrzyżowanych, łamiąc im nogi, aby mogli zostać pochowani przed szabatem, który rozpoczyna się o zachodzie słońca. Ale Jeszua uniknął tego ostatniego upokorzenia, ponieważ umarł wcześniej. Zamiast tego, rzymska włócznia przelała Jego krew na ziemię (Jan 19: 31-34).

Zadziwiające, że Jan to podkreśla: "To bowiem stało się, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana." (Jan 19:36). To stwierdzenie Jana nie było oparte na słowach proroków, ale zgodne ze szczegółowymi instrukcjami dotyczącymi ofiary paschalnej, o której powiedziano Izraelowi: „ kości z niej nie złamiecie.” (Wyj. 12:46).

Jan widział ten „zbieg okoliczności” jako rękę suwerennego Boga, który koordynował wydarzenia i warunki dla ujawnienia prawdziwego znaczenia ofiary Jeszua. Ten pozornie nieistotny szczegół, w rzeczywistości jest ostatnim dowodem na to, że Jeszua jest rzeczywiście doskonałym Paschalnym Barankiem Bożym, a przez Jego krew, Bóg dale życie i odkupienie Izraelowi i całemu światu.