הַאֲזִינוּ (Haazinu / Nasłuchuj)
Powtórzonego Prawa 32
Księga Powtórzonego Prawa — rozszerzony komentarz Mojżesza skierowany do pokolenia zdobywców, zbliża się do końca i zamyka się „pieśnią Mojżesza”, która ma przebudzić Izrael z duchowego snu. Od czasu wyjścia z Egiptu, Izrael cierpiał na duchową amnezję, okresową utratę pamięci, z powodu której potężne dzieła Bożego odkupienia dla swego narodu, począwszy od dziesięciu plag egipskich, były konsekwentnie zapomniane, jak tylko pojawiały się nowe trudne okoliczności.
Bóg uprzedził Mojżesza nie tylko o jego śmierci, ale też o tym, że po jego odejściu buntownicze zachowanie Izraela jeszcze bardziej się nasili. Dlatego w Księdze Powtórzonego Prawa Bóg polecił Mojżeszowi skomponowanie pieśni i nauczenie jej ludu, żeby była ona stałym przypominaniem o sprawiedliwym i miłosiernym charakterze Boga i o własnej odpowiedzialności narodu za konsekwencje buntu (Pwt.31:15-23). Innymi słowy, Mojżesz miał nauczyć Izrael tej pieśni, aby naród już nigdy nie mógł usprawiedliwiać swojego zapominania. (Pwt.31:21).
Pieśń złożona jest z trzech zwrotek. W pierwszej opisana jest szczegółowo Boża sprawiedliwość, Jego godzien pochwały charakter i wierność w wypełnieniu Swoich zobowiązań przymierza w stosunku do ludu Izraela (Pwt.32:1-14). W wersetach 3-4 czytamy:
„Gdyż imię Pana głosić będę, Oddajcie uwielbienie Bogu naszemu. On jest skałą! Doskonałe jest dzieło jego, Gdyż wszystkie drogi jego są prawe, Jest Bogiem wiernym, bez fałszu, Sprawiedliwy On i prawy.”
Druga zwrotka opisuje szczegółowo przyszłe buntownicze zachowania narodu Izraela – zapominanie o wielu zbawczych Bożych czynach, wzbudzanie Bożego gniewu i przyjście Jego sprawiedliwego sądu (Pwt.32:15-29). Jak pisze Mojżesz:
„Utył Jeszurun (Izrael) i wierzga -Utyłeś, stłuściałeś, zgrubiałeś — I porzucił Boga, który go stworzył, Znieważył skałę zbawienia swojego. Pobudzili jego zazdrość cudzymi bogami, Podniecili go obrzydliwościami… Skałę, która cię zrodziła, zaniedbałeś, Zapomniałeś Boga, który cię w boleściach na świat wydał.” (Pwt.32:15-16; 32:18).
Nawet wtedy decyzja Boga została złagodzona przez łaskę. Nie zniszczył ostatecznie Swego narodu, chociaż zachowywali się tak lekkomyślnie (Pwt.32:26-29).
Ostatnia zwrotka przypomina Izraelowi, że sąd Boży przyjdzie, ale nadejdzie również Jego uwolnienie, ponieważ Bóg po raz kolejny udowadnia, że jest godzien chwały i służenia Jemu (Pwt.32:30-43). Bóg może użyć pogańskich narodów jako swojego narzędzia, ale w końcu wykona na nich sąd za ataki na Izrael i wybawi Swój oblężony lud:
„Pomsta do mnie należy, Ja odpłacę do czasu, gdy zachwieje się noga ich. Gdyż bliski jest dzień klęski ich, I śpieszą się ich przeznaczenia. Gdyż Pan upomni się o prawo ludu swego, Ulituje się nad sługami swoimi, Gdy zobaczy, że znikła siła I że nie ma ani niewolnika, ani wolnego.” (Pwt.32:35-36).
Jakże ten fragment jest aktualny w świetle sytuacji na Bliskim Wschodzie! Izrael jest otoczony przez tych, którzy zamierzają nas zniszczyć. Terroryści Hamasu w Strefie Gazy na Zachodnim Brzegu, Hezbollah w Libanie, radykalna Al-Kaida i Państwo Islamskie na Synaju i w Syrii, nie wspominając nawet o przyszłej broni nuklearnej Iranu z rakietami dalekiego zasięgu. W czasie gdy Zachód w końcu budzi się i zaczyna dostrzegać zagrożenie islamskich dżihadystów dla ich własnych, pozornie daleko znajdujących się państw, świat nadal potępiają Izrael za tę samą walkę na ich własnym podwórku. Werbalny i praktyczny antysemityzm zmusił Żydów w całej Europie do lęku o swoje życie, wielu z nich musi ukrywać swoją tożsamość, aby uniknąć ataków pod swoim adresem.
Prorok Zachariasz przepowiedział wypełnienie „Pieśni Mojżesza” w ostatnich dniach, gdy „wszystkie narody ziemi” zbiorą się przeciwko Jerozolimie (Zach.12: 3). Dzisiaj Izrael w znacznej mierze zapomniał o zbawczych dziełach Pana w przeszłości, a nawet o cudach wybawienia Państwa Izrael w najnowszej historii (od 1948 r.). Ale Bóg nie zapomniał o Swoim narodzie i będzie wykorzystywać nawet najstraszniejsze zagrożenia dla Izraela ze strony jego wrogów (i rosnącą niechęć niestałych przyjaciół), by przypominać Izraelowi, że On i tylko On – jest Bogiem ich zbawienia.
Bóg wyswobodzi Swój naród i wypełni swój plan odkupienia dla Izraela i poprzez Izrael. Przez Jego miłosierną interwencję i wylanie Jego Ducha, Izrael pewnego dnia „spojrzy na Tego, Którego przebili” w prawdziwej pokucie (Zach.12:10), i zostanie uwolniony od ucisku tych, którzy sprzeciwiają się Bogu, Jego narodowi i Jego planom zbawienia (Zach.14). Bardziej niż kiedykolwiek, w tym kluczowym momencie — my, którzy miłujemy Pana i znamy Jego drogi, powinniśmy „prosić o szalom dla Jerozolimy” (Ps.122: 6), a przede wszystkim modlić się o to, aby Izrael doszedł do poznania Króla Szalomu — Mesjasza Jeszua (Rz.10:1).
Źródło: ieshua.org od oneforisrael.org
Polska: Anna Skliarenko
Последнее: 26.07. Спасибо!
