מִּשְׁפָּטִים (Miszpatim / Prawo)
Wyj.21:1 – 24:18
W tym fragmencie Tory, wydarzenia mają miejsce, gdy lud Izraela znajduje na pustyni Synaj, tuż przed otrzymaniem Dziesięciu Przykazań. Naród Izraela jest w wielkim drżeniu i trwodze przed nadchodzącą chwilą – (Bóg zaprosił ich, aby weszli na górę) (מעמד, maamad – objawiona obecność) Ale lud Izraela prosi Mojżeszowi, żeby tylko on sam rozmawiał z Bogiem, a oni będą słuchać:
„…lud zaś jednogłośnie odpowiedział, mówiąc: Wszystkie słowa, które wypowiedział Pan, wypełnimy.” (Wyj.24:3)
Rozważmy w tym kontekście dwa bardzo ważne wersety wypowiedziane przez Boga:
„Nie rozgłaszaj fałszywej wieści. Nie wspomagaj winowajcy, świadcząc na korzyść bezprawia. Nie przyłączaj się do większości ku złemu i nie składaj w spornej sprawie świadectwa za większością, by łamać prawo.” (Wyj. 23, 1-2)
Jak wiemy z Dekalogu, cztery przykazania odnoszą się do naszej relacji z Bogiem, a pozostałe sześć — do relacji między ludźmi. Wiele miejsc z Biblii mówi nam, że odniesie do ludzi, świadczy o naszej relacji z Bogiem. Na przykład słowa Jeszua:
«... abyście się i wy wzajemnie miłowali. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie.» (J. 13:34-35)
W najbardziej bezpośrednim sensie nasze ludzkie relacje są odbiciem naszej relacji z Bogiem.
W całej Biblii jest nie więcej niż piętnaście miejsc, w których Bóg mówi, że czegoś nienawidzi. W ogromnej większości tych przypadków Bóg ma na myśli to, jak ludzie odnoszą się do siebie nawzajem. Większość z tych tekstów dotyczy wyniosłego zachowania się, przejawów stronniczości lub krzywoprzysięstwa.
Dlatego nic dziwnego, że zaraz po darowaniu Dziesięciu Przykazań Bóg mówi nam, jak powinniśmy się odnosić do siebie nawzajem. Bóg mówi, że nie powinniśmy „rozgłaszać fałszywej wieści”, czyli nie słuchać i nie szerzyć plotek.
Szczególnie interesujące jest rozszerzenie tego przykazania w Wyj.23:2:
„Nie przyłączaj się do większości ku złemu i nie składaj w spornej sprawie świadectwa za większością, by łamać prawo".
To wyrażenie „do większości / za większością” jest powtórzone dwa razy w wersecie. Jako ludzie dążymy do tego, aby być akceptowanymi przez otoczenie, a czasem jesteśmy nawet gotowi zapłacić własną czystością i uczciwością za to. W czasach prześladowań i prób z powodu naszej wiary, możemy ulec pokusie, aby porzucić wiarę w Mesjasza, za to być przyjętymi i zaakceptowanymi przez społeczeństwo. List do Hebrajczyków, napisany specjalnie do Żydów w pierwszym wieku, zachęca nas, abyśmy mocno stali w wierze w czasie prób i prześladowań. Również Jeszua powiedział:
„Powiadam wam: Każdy, kto mnie wyzna przed ludźmi, tego i Syn Człowieczy wyzna przed aniołami Bożymi.” (Łuk. 12:8)
Tak więc, chociaż pragnienie bycia zaakceptowanym przez innych ludzi jest całkiem normalne, to jednak bardziej powinniśmy pragnąć być przyjętymi przez Boga. Innymi słowy, kiedy nasza relacja wertykalna nie jest silna, to staramy się znaleźć pocieszenie w poziomie, nawet jeśli musimy pójść na kompromis. Ale kiedy nasza relacja z Bogiem ma solidne podstawy, nie jesteśmy zależni od ludzkiej akceptacji i pocieszenia.
Szesnaście razy w Hebrajskim Piśmie Świętym Bóg przypomina Izraelowi, że posyła On – ciągle na nowo, Swoich sług -proroków — aby zachęcić naród do wiary w Niego. Prorocy Boga są prawie zawsze w mniejszości — nie są akceptowani przez sobie współczesnych. Dlaczego? Ponieważ „świetna” większość nie wierzy w proroków. Bądźmy odważni i przeciwstawmy się szerokiemu strumieniowi większości, wzmacniając się w Bogu i Jego Słowie!
„Nie przyłączaj się do większości ku złemu!”
Źródło: ieshua.org od oneforisrael.org
Polska: Anna Skliarenkjo
Последнее: 26.07. Спасибо!
