Parsza Tecawe: Jak możemy zbliżyć się do świętego Boga?

תְּצַוֶּה (Tecawe / A rozkażesz)

Wyjścia 27:20 — 30:10

Jak możemy zbliżyć się do świętego Boga? W dzisiejszym rozdziale Tory widzimy kontynuację Bożego szczegółowego objawienia (rozpoczętego w rozdziale 25) i dotyczącego planu budowy przybytku i jego wyposażenia. W Księdze Wyjścia 27:20 w naszym rozdziale uwaga przenosi się na Aarona i jego synów, którzy będą służyć jako kapłani w przybytku. Rozdział 28 opisuje bardzo szczegółowo strój kapłanów, zwłaszcza arcykapłana Aarona. Następnie, w rozdziale 29, opisana jest uroczystość poświęcenia Aarona i jego synów, którzy mieli być namaszczeni świętym olejem, w celu zaznaczenia ich świętego stanu — „oddzielonych” dla Boga i dla Jego służby.

Opis ten powtórzy się w Wyj. 35-39 aby ukazać, że cały Boży plan został wypełniony kompletnie i z wielką dokładnością. Ale dlaczego potrzebujemy takiej dbałości o szczegóły? W Wyj. 29: 43-46 Bóg wyjaśnia nam powód:

„Objawię się tam synom izraelskim, a miejsce to będzie poświęcone moją chwałą. I poświęcę Namiot Zgromadzenia i ołtarz. Aarona zaś i jego synów poświęcę, aby byli moimi kapłanami. I mieszkać będę pośród synów izraelskich, i będę ich Bogiem. I poznają, żem Ja, Pan, ich Bóg, który ich wyprowadziłem z ziemi egipskiej, aby mieszkać pośród nich, Ja, Pan, ich Bóg.”

Cała Księga Wyjścia prowadzi nas do tej kulminacji, kiedy chwała Pana napełni Świątynię, a sam Bóg zamieszka pośród swego ludu (rozdział 40).

Obecność świętego Boga wymaga istnienia świętego narodu, a arcykapłan w swoim wyjątkowym kapłańskim stroju, miał reprezentować Izraela przed Bogiem jako lud święty. Jak mówi nasz cotygodniowy rozdział:

„I będzie nosił Aaron imiona synów Izraela w napierśniku na swoim sercu, kiedy idzie do miejsca świętego, na pamiątkę przed Panem … Zrobili wreszcie diadem, koronę świętą ze szczerego złota, i wypisali na nim, jak się ryje na pieczęciach, napis: Poświęcony Panu. I przymocowali do niego sznurek z fioletowej purpury, by przywiązać go do zawoju z wierzchu, jak Pan nakazał Mojżeszowi”

Jak to się dzisiaj odnosi do nas? Apostoł Paweł mówi nam:

„Albo czy nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który jest w was i którego macie od Boga, i że nie należycie też do siebie samych? Drogoście bowiem kupieni. Wysławiajcie tedy Boga w ciele waszym.” (1 Kor. 6:19-20)

Wszyscy jesteśmy boleśnie świadomi tego, jak daleko odeszliśmy od świętości, jakiej wymaga od nas Boża obecność. Z tego powodu, tym bardziej dziękujemy Bogu za naszego „wielkiego arcykapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jeszua, Syna Bożego” (Hebr. 4:14).

On, „który przez Ducha wiecznego ofiarował samego siebie bez skazy Bogu, oczyści sumienie nasze od martwych uczynków, abyśmy mogli służyć Bogu żywemu” (Hebr. 9:14).

Powołując się na świętość Jeszua, możemy również „wchodzić ze szczerym sercem, w pełni wiary, oczyszczeni w sercach od złego sumienia i obmyci na ciele wodą czystą” (Hebr. 10:22).