תְּרוּמָה (Truma / Dawanie)
Księga Wyjścia 25:1 — 27:19
Czy wiecie, że Bóg chce uczestniczyć w waszym życiu, być jego częścią, żyć w waszym sercu i wypełniać całą waszą istotę? Brzmi to niewiarygodnie! Pozwólcie mi wyjaśnić. W tym tygodniu dotarliśmy do kulminacyjnego momentu wędrówki Izraela i jego narodzin jako narodu. Po wyzwoleniu Izraela z niewoli i darowaniu im świętych przykazań na górze Synaj, Boży plan ich pełnego wyzwolenia osiągnął swój punkt kulminacyjny. Teraz Bóg wyznaczył dla narodu przygotowania, aby móc zamieszkać pośród swego ludu w całej swojej chwale.
Silne pragnienie Boga relacji z ludzkością, pragnienie związku, który został niegdyś złamany i zniszczony przez grzech w ogrodzie Eden, jest podstawą do przywrócenia tych relacji przez przykazanie budowy Świątyni. W Księdze Wyjścia 25:8 Bóg mówi: „I wystawią mi świątynię, abym zamieszkał pośród nich”. Pan prosi Izraela, o dobrowolne ofiary serca z najlepszych materiałów niezbędnych do budowy Świątyni (Wyj.25:2-7). Bóg daje Mojżeszowi instrukcję prostej, ale Bożej struktury uwielbienia, sposobu na odpuszczenie grzechów i przywrócenia zażyłości z Bogiem. Ale musimy zrobić krok do tyłu, aby zrozumieć cały obraz, a także fakt, w jaki sposób odnosi się to do Mesjasza Jeszua, Który stał się jedyną drogą, do przywrócenia właściwych relacji z Bogiem.
Krok 1 rozpoczął się w Księdze Rodzaju, kiedy Bóg cieszył się relacją z Adamem i Ewą bez wstydu i rozłąki z powodu grzechu. Gdy wkroczył grzech, te wyjątkowe relacje, niestety się zakończyły. W tym cotygodniowym fragmencie czytamy o kroku 2:
Bóg daje świątynię jako rozwiązanie tymczasowe do umożliwienia składania ofiar za grzech, co umożliwia Bożej obecności ponownie zamieszkać wśród swego ludu. Po wejściu Izraela do „ziemi obiecanej”, przyszedł czas na krok 3. Tymczasowy przybytek Izraela, w którym przebywała słynna Arka Przymierza i Boża obecność, został zastąpiony przez Świątynię w Jerozolimie, która stała się centrum oddawania czci Bogu Izraela.
Ale kluczowe proroctwo Księgi Daniela 9:26 wyjaśnia, że do momentu zburzenia odbudowanej Świątyni „na śmierć zostanie wydany Pomazaniec” (Mesjasz albo w tradycyjnym tłumaczeniu Chrystus). To właśnie stanowi Bożą ścieżkę ostatecznego rozwiązania problemu grzechu, umożliwiając tym samym zamieszkanie Boga pośród całej ludzkości. I to prowadzi nas do kulminacyjnego kroku 4, jak czytamy w Ewangelii św. Jana:
„A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy.” (Jan 1:14)
Przyjście Mesjasza na ten świat, jak to zostało przepowiedziane przez Daniela, tuż przed zniszczeniem Świątyni, było ostatecznym wypełnieniem Księgi Wyjścia. 25:8 — Syn Boży w ciele przyszedł zamieszkać pośród swego narodu. Przybytek i Świątynia były cieniem tego historycznego wydarzenia, jaśniejącego ze stron Pisma Świętego, Syn Boży przyszedł, aby zamieszkać pośród swojego ludu i stać się drogą, ołtarzem, ofiarą, oczyszczającą wodą, światłem, chlebem życia, ołtarzem kadzenia i samą Bożą obecnością wśród ludzi.
Pamiętam, że kiedyś myślałem jak dziecko, że wystarczy znać Boga czy nawet przestrzegać Jego przykazań; ale kiedy przeanalizowałem pierwszy rozdział Ewangelii św. Jana w świetle tego tygodniowego fragmentu Tory, moje myślenie się zmieniło. Pomyślcie o tym przez chwilę. Czy możecie sobie wyobrazić narzeczonych, którzy bardzo się kochają, ale po ślubie mieszkają w różnych domach? To jest jak szaleństwo! Więc dlaczego żyjemy w świecie, który twierdzi, że możemy podobać się Bogu odhaczając punkty z listy naszych zadań duchowych, zamiast dać Mu wolność, aby mógł wejść do całego naszego życia i napełnić nas swoją obecnością przez Swego Ducha?
Bóg was kocha i chce być częścią waszego życia i pragnie zamieszkać w waszym duchowym domu — w waszym sercu! Jeszua — Ten, kto może zabrać wasze grzechy, oczyścić pokoje waszych serc i napełnić was Bożą obecnością. Być może ta prawda była jednym z powodów, dla których lud Izraela zdecydował się na hojne i dobrowolne ofiary, o których mowa w Wyjścia 36; Mojżesz w rezultacie musiał powiedzieć ludziom, aby przestali przynosić ofiary, ponieważ była taka obfitość.
Możemy dać Bogu swobodę, aby mieszkał w nas i napełniał nasze życie Sobą tak, żeby nasze słowa i czyny pokazywały Bożą obecność w nas. Przeciwieństwem tego jest człowiek pełen siebie, próbujący stać się bogiem. Wzywam was, abyście ofiarowali się Bogu szczodrze, tak jak uczynił to Izrael, i zobaczycie, co Bóg może uczynić z waszym życiem.
Źródło: ieshua.org od oneforisrael.org
Polska: Anna Skliarenko
Последнее: 26.07. Спасибо!
