Niektórzy mogą zastanawiać się, dlaczego tak często jeździmy do Izraela lub do innych miejsc na świecie zamieszkiwanych przez Żydów, z celem służby i niesienia pomocy. Aby zrozumieć naszą praktykę, powinniście najpierw zrozumieć priorytety, którymi kierujemy się w służbie Mesjaszowi. Nasza motywacja znajduje odzwierciedlenie w oświadczeniu Pawła na ten temat, w Liście do Rzymian 10:1: „Bracia! Pragnienie serca mego i modlitwa zanoszona do Boga zmierzają ku zbawieniu Izraela.”.
„Pawłowa” pasja wobec Izraela
Słowo przetłumaczone jako “pragnienie” oznacza „przychylność” i może oznaczać „wolę, pocieszenie, bądź satysfakcję”, jak czytamy w Mat. 11:26; 2Tes.1:11; Fil. 1:15; 2:13 oraz Ef.1:5,9. To pragnienie oznacza jego „wolę” oraz „zamiar serca”. To samo pragnienie serca jest również zabieganiem o samego Boga. Ukochanie przez Pawła Izraela pochodziło z serca poddanego woli Ojca, a nie jedynie z cielesnego poświęcenia. Miłość Mesjasza władała sercem apostoła, dlatego troska Pawła o Izrael była troską samego Pana (2 Kor.5:15). Nie było to jedynie intelektualne, teologiczne spojrzenie na Izrael. Teologia Pawła była raczej wyrazem Bożego niezmiennego oddania i Bożych zamierzeń wobec narodu żydowskiego (Rz.11:1-5). Jeśli kierujesz się teologią bez pasji do prawdy, którą ona reprezentuje, to taka teologia może być intelektualnym substytutem tego, w co prawdziwie i żarliwie wierzysz oraz czemu się oddajesz.
Modlitwa Pawła za Izrael
Zaraz po tym, jak Paweł uznaje narodowe odrzucenie Mesjasza przez swoich braci, krewnych według ciała (Rz.9:31-33), zaczyna nieprzerwanie modlić się o ich zbawienie. Niewątpliwie, Paweł postrzegał sytuację duchową Izraela nie jako beznadziejną, pomimo niewiary całego narodu, ponieważ kiedyś sam odrzucał Mesjasza. Apostoł w ponadnaturalny sposób przyjął zbawienie „spoglądając na Jeszuę” (Dz.9:3-6), dlatego też wierzył w Boże obietnice dla „całego Izraela” (Rz.11:25-27). Bóg obiecał, że pewnego dnia Izrael spojrzy na Jeszuę i dostąpi zbawienia (Zach.12:10).
Pasja Pawła wynikała z wiary w niezawodność Bożych obietnic; a jego modlitwy odzwierciedlały dążenia apostoła. Zauważcie w tym wersecie, że zarówno słowo pragnienie, jak i modlitwa sprowadzone są do jednolitej formy. Obydwa w tych dwóch określeń (pragnienie; modlitwa) rozpatrywane są jako wynik pełnej spójności obecnej w jego duszy. Twoja gorliwość i modlitwa – to nie dwie różne rzeczy, ale korzeń i owoc tego samego drzewa, dwie strony tej samej duchowej monety.
Słowo „modlitwa” — oznacza „chcieć” albo „prosić”. Określa prośbę lub wołanie, skierowane do Boga w formie modlitwy, proszenia, czy błagania. Wyobrażam sobie jak Paweł w swojej codziennej porannej i wieczornej modlitwie, wołał do Boga o zbawienie dla Izraela. Czy Twoja pasja wynika z mocnej wiary w obietnice Ojca? Czy Twoje modlitwy za Izrael odzwierciedlają Twoją gorliwość o Boże wieczne cele i troski ?
Praktyka Pawła względem Izraela
Z taką pasją i modlitwami opartymi na Bożych obietnicach dla Izraela, możemy z łatwością zrozumieć dzieło Pawła i jego posługę dla narodu żydowskiego. Apostoł pragnął, aby Żydzi zostali zbawieni, a przez to oddali chwałę Bogu, jako wiernemu wybawcy Izraela (Rz.11:27). Jego służba była skierowana „najpierw dla Żydów”, zgodnie z porządkiem w Bożym sercu (Jer. 31:3). Pozostałe dążenia, podporządkowane były priorytetom jego własnej duszy. Obrał za cel odnajdywanie Żydów, z którymi mógłby dzielić się Ewangelią o Mesjaszu (Dz.13:46, 14:1, 16:13, etc.). Trudniej jest natomiast zrozumieć wierzących, którzy twierdzą, że miłość Mesjasza panuje w ich sercach, a jednocześnie nie wykazują szczególnej pasji, zaangażowania w modlitwę, czy w służbę dla Izraela — narodu żydowskiego.
A co jeśli Bóg powołuje mnie do Afryki?
Niezależnie od Twojego powołania, wzoruj się na przykładzie Pawła — „apostoła pogan” (Rz.11:13). Dobra Nowina wciąż pozostaje żydowskim przesłaniem zarówno dla Żydów, jak i dla pogan (zobacz także Dz.17:17). Nawet, jeśli jesteś powołany do głoszenia Ewangelii w Nigerii, Francji, Chinach czy Pakistanie, to i tak prawda, którą będziesz się dzielił, jest skierowana „najpierw dla Żydów”. To oznacza, że Twoim obowiązkiem jest kochać naród żydowski, docierać do Żydów z przesłaniem Ewangelii. Gdziekolwiek byś się nie znalazł — uczyć i objaśniać wierzącym szczególną wagę doniesienia Dobrej Nowiny narodowi żydowskiemu, a także „modlić się o pokój dla Jerozolimy”( Ps.122:6).
Z Bożego do Twojego serca
Oto, dlaczego nie prosimy Cię jedynie o finansowe wsparcie Służby Słowo Mesjasza przy pracy w niesieniu Ewangelii do narodu żydowskiego w różnych zakątkach świata. Chcemy, żebyś sam odkrywał Boże obietnice i przyjął Jego słowo takim, jakim jest – czyli, aby stało się ono duchowym pokarmem dla Twojej duszy (Mat.4:4, 1P.2:2). Zdobądź pasję dla prawdy i módl się o pokój dla Jerozolimy, a zwłaszcza o to, aby Mesjasz, Książę Pokoju, został rozpoznany przez naród żydowski. Następnie, kiedy zaczniesz się modlić, Bóg z pewnością będzie Cię używać. Może będziesz mógł dzielić się swoim osobistym świadectwem z Twoimi żydowskimi znajomymi, albo pomagać finansowo w przekazywaniu przesłania o Mesjaszu w tych miejscach, do których sam nie mógłbyś się udać, lub obydwie te rzeczy.
Wszelka aktywność jest duchowym rezultatem tego, co powinno być uznane za najważniejsze, czyli: poddanie naszych serc Bożemu sercu, tak, aby Jego pasja stała się naszą, a Jego cel dla naszego życia zamienił się w praktykę. Szalom!
Мотивация для мессианского служения
Autor: Sam Nadler / wordofmessiah.org
Polska: Zuzanna Borówka
Последнее: 26.07. Спасибо!
