Parsza Ki Tece: Czyje to przekleństwo?

Parsza Ki Tece: Czyje to przekleństwo?

כִּי-תֵצֵא (Ki Tece / Kiedy wyjdziesz)

Powtórzonego Prawa 21:10 — 25:19

Ten cotygodniowy fragment Tory szczegółowo wyjaśnia prawo i porusza wiele tematów. Jest w nim tyle bogactwa, że warto samodzielnie go przestudiować.

Tutaj skupiamy się na dwóch wersetach z tego rozdziału mówiących o tym, jak należało odnosić się do osób, które wieszano za popełnione zbrodnie w ziemi Izraela. Może to wydawać się abstrakcją, a nawet nieistotną kwestią, ponieważ dla współczesnych czytelników nie zawsze jest zrozumiałe, jaki związek istnieje dzisiaj z takimi fragmentami. Ale te wersety są niezwykle ważne dla zrozumienia wydarzeń z życia i śmierci Jeszua. W Księdze Powtórzonego Prawa  21:22-23 czytamy:

„A jeśli ktoś popełni grzech (przestępstwo), pociągający za sobą wyrok śmierci, i poniesie śmierć, i ty powiesisz go na drzewie, to nie mogą jego zwłoki pozostać na drzewie przez noc, ale mają być pochowane tego samego dnia, gdyż ten który wisi, jest przeklęty przez Boga. Nie kalaj więc ziemi, którą Pan, Bóg twój, daje ci w dziedziczne posiadanie.”

Wersety te pomagają wyjaśnić zarówno kontekst historyczny, jak i teologię Nowego Przymierza w odniesieniu do tego, co wydarzyło się zaraz po ukrzyżowaniu. Dla sceptyków, którzy kwestionują fakt pochówku Jeszua, (a jest ich wielu) ten fragment wyraźnie potwierdza, że w starożytnym Izraelu ciało powieszonego (lub ukrzyżowanego) nie mogło pozostać niepochowane. To oznaczałoby  przekleństwo i nawet ci, którzy nie sympatyzowali z Jeszua, chcieli tego uniknąć. Został pochowany, ale na szczęście to jeszcze nie koniec historii.

Przytoczony fragment z Księgi Powtórzonego Prawa mówi również o teologicznych aspektach tego, co się wydarzyło. Powieszony człowiek był uznawany za przeklętego. Ta prawda pomaga wyjaśnić istotę przesłania Ewangelii. Sam Jeszua nie był winien przestępstwa, co potwierdza stwierdzenie: „jeśli  ktoś popełni przestępstwo”. On zastąpił tych, którzy są winni. W Gal. 3:13 Paweł pisze o tym w następujący sposób:

„Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie, aby błogosławieństwo Abrahamowe przeszło na pogan w Jezusie Chrystusie, my zaś, abyśmy obiecanego Ducha otrzymali przez wiarę.”

„Przekleństwo Prawa”, o którym pisze Paweł, nie jest potępieniem samego Prawa. W rzeczywistości w Rzymian 7:12 Paweł mówi, że prawo jest święte i dobre. Prawo nie tylko uczy nas o świętości Boga, ale daje nam zasady życia, uwielbiania Go, i wskazuje na Mesjasza. Prawo działa również jak barometr dla nas, abyśmy badali samych siebie. Prawo ujawnia problem grzechu. Innymi słowy, „przekleństwo prawa”, o którym mówi Paweł, to problemem dotyczący nas, a nie Prawa.

Jeszua zajął nasze miejsce, ale nie wszyscy zrozumieli, co się właściwie stało. Księga Izajasza 53: 4 mówi nam, co zrobi Jeszua i jak zostanie to źle zrozumiane. Niektórzy będą nawet myśleć, że On sam jest winny, jak powiedziano: „On wziął na siebie nasze słabości i dźwigał nasze boleści; a myśmy  myśleli, że został zraniony, ukarany i zbity przez Boga".

Izajasz mówi dalej, że będzie On „wyrwany z krainy żyjących”, lecz jego posługa będzie trwała nadal (Izajasza 53:8; 53:10). Innymi słowy, On powstał z martwych i ostatecznie  usunął przekleństwo. Dlatego wspomniane wersety z Księgi Powtórzonego Prawa nie są niejasne lub nieistotne.

Źródło: ieshua.org od oneforisrael.org
Polska: Anna Skliarenko

Пожертвовать

Последнее: 26.07. Спасибо!